Mingalapar

မိုးသစ်တိမ် မိုးသစ်တိမ်ကလေးရေ မင်းနဲ့ငါ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် မရိုးခဲ့ကြဘူး။ မိုးသစ်တိမ်ကလေးရေ မင်းနှလုံးသား စီးဆင်းရာဆီ ငါလာခဲ့ပါတယ်။ မင်းလည်းပဲ ငါ့နှလုံးသား စီးဆင်းရာဆီ လာခဲ့ပါတယ်။ မတည်ငြိမ်တဲ့အချိန်ထဲမှာ ငါတို့တွေ အိမ်ယာဖွဲ့မိကြတယ်။ မိုးသစ်တိမ်ကလေးရေ မင်းနဲ့ ငါနဲ့ တစ်ခုမှ မတောင့်တတော့ နှစ်ခုရတယ် တစ်ခုလောက်တောင်းတမိတဲ့အခါကျတော့ တစ်ခုမှ မရခဲ့ကြဘူးလေ. . .။ (မောင်ချောနွယ်) ICON သြဂုတ်၊ ၂၀၁၁။

နေမထွန်းလည်း လဝန်းဖြူစင်၊ ထွန်းလျက်ပင်တည့်။ လမသာလည်း တာရာရွှန်းစို၊ ထွန်းလျက်ကိုတည့်။ လမင်းမထိန် ကြယ်ရောင်မှိန်လည်း အိမ်ပေါက်ဝတွင်၊ မီးခွက်ပြင်၍ ထွန်းတင်အုံးမည်ပါတကား။ (တင်မိုး) ၁၃.၈.၆၃

ဖိုးလှမင်းလည်း သူ့အဆင်းနှင့်၊ အလင်းနှင့်။ မီးတိုင်ငယ်လည်း သူ့အရွယ်နှင့်၊ အစွယ်နှင့်။ စံပယ်ဦးလည်း သူ့ဂုဏ်ထူးနှင့်၊ ငုံဖူးနှင့်။ ပိတောက်ဝါလည်း သူ့အခါနှင့်၊ နံ့သာနှင့်။ မြစ်ပြင်နက်လည်း သူ့သိုင်းကွက်နှင့်၊ လှိုင်းယက်နှင့်။ စမ်းချောင်းခွေလည်း သူ့ချောင်းရေနှင့်၊ လောင်းလှေနှင့်။ မည်သည့်အရာ၊ မဆိုသာတည့် သူ့မှာကိုယ့်မှာ၊ အလှသာတည့်။ သဘာဝလျှင် အလှကိုယ်စီ၊ စွမ်းရည်ကိုယ်င လက်ဆောင်ငှ၏။ အလှဝန်တို၊ မငြင်ငြိုနှင့် ဝန်တိုမှုသာ၊ မလှရာတည့် ။ သူ့ဂုဏ်သူ့သိန်၊ သူ့အရှိန်နှင့် အချိန်အခါ၊ နေရာဒေသ ဌာနအလျောက်၊ အရေးရောက်သည် စွမ်းလောက်နိုင်သူချည်းပါတကား။